The Long And Winding Road

Albumhoes Let It Be
In mei 1970 kwam ‘The Long And Winding Road’ uit als single. Het nummer staat uiteraard ook op het album Let it Be, in een Mantovani-achtig arrangement, gearrangeerd voor orkest en koor en geproduceerd door Phil Spector. 

McCartney was niet op de hoogte van Phil Spectors' versie van zijn nummer. Phil Spector wilde graag dat het nummer op het album kwam. Dat is een begrijpelijke keuze, want het is een van McCartneys sterkste ballads. Alleen was het opgenomen basismateriaal dat Spector tot zijn beschikking had, niet best. Je hoort een sterke leadvocal en een door Lennon inspeelde baspartij die barst van de foute noten. Dit is geen serieuze take geweest van het nummer, maar eerder een repetitieopname of demo. Paul wilde in eerste instantie dat het nummer door iemand anders uitgevoerd zou worden. Hij heeft het o.a. ook aan Cilla Black toegestuurd. Cilla heeft dit nummer later ook opgenomen. Paul McCartney vond dit een prachtige versie.

De versie die als single werd uitgebracht heeft een 'grootsch ende meedeslepend' arrangement, dat compleet in contrast is met de gedachte van het moment dat nummer werd opgenomen. The Beatles wilden juist eenvoudige opnames van de nummers maken, recht door zee en zonder overdubs. Ook is het arrangement in een totaal andere stijl dan eerdere arrangementen van hofleverancier George Martin. Het is een romantisch klinkende, filmmuziekachtige versie. Op Let It Be Naked staat een versie zónder orkest, met orgelspel van Billy Preston. In die versie is goed te horen hoe het nummer oorspronkelijk geklonken heeft.

Als ik The Long And Winding Road op de piano speel, is dit een mix van verschillende versies die in mijn hoofd zitten. Hoewel ik niet van de orkestversie houd van dit nummer, heeft de arrangeur wel iets toegevoegd aan de compositie. De melodie die het orkest speelt in het instrumentale gedeelte, zal veel Beatlesfans wel bekoren. Het is ironisch genoeg een van de meest herkenbare gedeelten van het nummer geworden, hoewel het geen onderdeel is van de originele compositie. Luister maar eens hoe goed dat gedeelte in elkaar zit. Arrangeur Richard Hewson heeft alle reden om trots te zijn op dit stukje muziek.  


Luister via Mixcloud naar de gesproken versie van deze blog

Reacties

Populaire posts van deze blog

George Harrison en de ukelele

Wat haal ik me in mijn hoofd?

De metalen stembanden van McCartney